پريروز يکی از دوستام گفت اين همه سی دی چيه آخه تو ماشين، يک دی وی دی پلير بخر به جای اين سی دی پليرت ، هر چی موزيک دوست داری رو بريز رو همون يه دونه دی وی دی، به قول معروف برو حالشو ببر
يادم افتاد چند سال پيش يه روز به خودم گفتم ده تا دونه کاست تو ماشينه، ميشه ده تا آلبوم، يه پلير ام پی تری بذار رو ماشين يه دونه سی دی صد و بيست تا آهنگ جا ميشه، برو حالشو ببر
فعلا که چند سال بعد از اون سرسام گرفتم که انقدر سی دی تو ماشينه و آخرشم هميشه اون آهنگی که هر لحظه حال می کنم گوش کنم دم دست نيست
بعدش يادم افتاد يه زمانی يه رم هشت مگابايتی مينداختيم بغل هشت مگابايت رمی که سيستم از قبل داشت حس ميکرديم ايول بابا چه سرعتی، حالا کارت گرافيک سيستم به تنهايی پونصد و دوازده مگابايت رم داره، حسمون هم راستش زياد فرقی با اون موقع نداره
هارد چهار گيگابايت اون موقع رسيده به سيصد و اينا، حالا همش هم عزا بايد بگيری ای بابا اين يکی عکسا رو کجا بريزم هاردم پره
خلاصه که عزيز من، انقدر حرص نخور، اين هارد هرچقدر باشه پر ميشه، اين سی دی اگر دی وی دی هم بشه آخر سر باز ميگی اَه يه موزيک درست حسابيم تو اين ماشين نيست گوش کنيم
مهمتر از اينا اينه که حافظه خودت از هارد سيستمت عقب نمونه
يادتم باشه شايد اون موقع همون ده تا نوار کاست رو بيشتر گوش ميکردی تا اين ده گيگ موزيک روی هاردو که هرکاری ميکنی هنوز نميدونی کدوم به کدومه
و مهمتر از همه اين که يادت باشه همه چی زندگی همينجوريه، حرص نزن، هارد هزار گيگابايتی هم که گرفتی فکر نکن شاخ غول رو شکستی، اينم دو روزه
از ما گفتن
چاکريم
يادم افتاد چند سال پيش يه روز به خودم گفتم ده تا دونه کاست تو ماشينه، ميشه ده تا آلبوم، يه پلير ام پی تری بذار رو ماشين يه دونه سی دی صد و بيست تا آهنگ جا ميشه، برو حالشو ببر
فعلا که چند سال بعد از اون سرسام گرفتم که انقدر سی دی تو ماشينه و آخرشم هميشه اون آهنگی که هر لحظه حال می کنم گوش کنم دم دست نيست
بعدش يادم افتاد يه زمانی يه رم هشت مگابايتی مينداختيم بغل هشت مگابايت رمی که سيستم از قبل داشت حس ميکرديم ايول بابا چه سرعتی، حالا کارت گرافيک سيستم به تنهايی پونصد و دوازده مگابايت رم داره، حسمون هم راستش زياد فرقی با اون موقع نداره
هارد چهار گيگابايت اون موقع رسيده به سيصد و اينا، حالا همش هم عزا بايد بگيری ای بابا اين يکی عکسا رو کجا بريزم هاردم پره
خلاصه که عزيز من، انقدر حرص نخور، اين هارد هرچقدر باشه پر ميشه، اين سی دی اگر دی وی دی هم بشه آخر سر باز ميگی اَه يه موزيک درست حسابيم تو اين ماشين نيست گوش کنيم
مهمتر از اينا اينه که حافظه خودت از هارد سيستمت عقب نمونه
يادتم باشه شايد اون موقع همون ده تا نوار کاست رو بيشتر گوش ميکردی تا اين ده گيگ موزيک روی هاردو که هرکاری ميکنی هنوز نميدونی کدوم به کدومه
و مهمتر از همه اين که يادت باشه همه چی زندگی همينجوريه، حرص نزن، هارد هزار گيگابايتی هم که گرفتی فکر نکن شاخ غول رو شکستی، اينم دو روزه
از ما گفتن
چاکريم
۱ نظر:
آولاً كه همون كامنتي كه اونجا گذاشتم اينجام ميذارم تا حالشو ببري، ثانياً اين يارو
word verification
لعنتي رو وردار كه آدم رغبت كنه كامنت بذاره:
اگر چه كه من اين توصيه رو بهت نكردم ولي بنظرم توصيهي بديم نيست. و بازم بنظرم اين مشكل كه ما هر چي گنجايش توبرههامون رو زياد ميكنيم بازم كم مياريم اينه كه به همون نسبت خودمونو ول ميديم و فكر نكردهتر پُرِش ميكنيم كه همين باعث گيج و ويجي بيشترمون هم ميشه.
درست مثل يه غول پرزور ولي شيكم گنده و با عقل ناقص. حالا فرض كن اگه اين غوله پرزور ولي خوشهيكل و نابغه بود چي ميشد؟!؟ بنظرم اين انتخاب خود ماست كه چهجور غولي بشيم.ـ
ارسال یک نظر